Ahad, 4 November 2012

Kaedah Mentafsir Statut

Mahkamah Sivil
Kaedah Konteks
iaitu suatu kaedah tafsiran statut dipandu oleh akal fikiran biasa. Hakim mungkin mencari maksud sesuatu perkataan dalam kamus atau buku teknikal tetapi maksudnya mungkin dikawal oleh sesuatu konteks yang tertentu. Kaedah ini yang memerlukan kita berpegang kepada konteks kagangkala digelar dalam bahasa Latin sebagai Noscitur a sociis yang telah diterjemahkan oleh Henry Fielding sebagai suatu perkataan boleh diketahui dengan memerhatikan perkataan-perkataan yang bersama-samanya. Seseorang itu perlu melihat bukan sahaja keseluruhan bahagian itu tetapi statut itu secara keseluruhannya dan juga perundangan yang terdahulu yang menyentuh hal itu.kerana kita mengandaikan apabila Parlimen meluluskan sesuatu Akta, ia mungkin telah menimbangkan perundangan yang dahulu dan mungkin ingin menggunakan perkataan yang sama. Tetapi perkataan-perkataan tidak selalunya mempunyai makna yang konsisten: konteks mungkin menunjukkan perkataan yang sama mempunyai dua maksud yang berlainan walaupun perkataan itu diulang dalam bahagian yang sama.

Oleh itu, kaedah yang kini diputuskan oleh House of Lords ialah semasa mengambilkira Consolidation Act.

“Perkataan-perkataannya jelas dan tidak mempunyai dua makna maka tidak boleh kita merujuk kepada peruntukan yang sama dalam statut terdahulu yang telah dimansuhkan oleh Akta gabungan. Juga kita tidak boleh menganggap apa-apa perbezaan dalam perkataan yang digunakan sebagai meragukan sedangkan perkataan yang digunakan di dalam Akta gabungan itu sudah terang dan jelas maknanya.”

Semasa membaca statut tafsir seksyen hendaklah di cari kerana perkataan yang digunakan mempunyai makna khas dalam statut itu. Ahli Parlimen mempunyai tabiat yang buruk iaitu tidak memberitahu (misalnya dalam nota kaki atau nota birai) yang sesuatu perkataan dalam sesuatu bahagian yang ditakrifkan di tempat lain di dalam statut itu; anda terpaksa mencarinya sendiri. Di samping bahagian tafsiran dalam statut itu, Interpretation Act 1978 berfungsi sebagai kamus yang boleh memberi makna kepada beberapa perkataan yang sangat penting yang digunakan di dalam perundangan. Akta ini menerangkan di antara lain, perkataan jamaknya merangkumi yang singular, dan sebaliknya, melainkan kalau ada tujuan lain. Melalui Akta ini juga, man (manusia lelaki) merangkumi woman (wanita).

Tafsiran mengikut dasar “Makna Sampingan”
 
Apabila mentafsir statut, mahkamah selalu menyatakan yang mereka ingintahu “tujuan perundangan”. Dalam keadaan sebenar, sekiranya mahkamah mendapati sukar untuk mengetahui samada situasi tertentu termasuk dalam lingkungan perkataan dalam statut atau tidak, kemungkinan situasi ini tidak dijangkan oleh Parlimen….. Disebabkan kesukaran ini maka ada pihak yang meragui bahawa mahkamah benar-benar ambil berat tentang niat Parlimen.

Dalam penafsiran dokumen bertulis termasuk statut, apa yang mahkamah akan ambilkira ialah bukannya apa yang sipembuat dokumen itu ingin katakana tetapi maksud apa yang telah mereka katakana.”

Tetapi ada orang yang berpendapat bahawa niat Parlimen perlu dilihat sebagai “maksud perkataan yang Parlimen ingin sampaikan”. Apabila terdapat keraguan, mahkamah perlu meneka apa maksud yang akan difikirkan oleh Parlimen sekiranya Parlimen diajukan dengan keraguan itu. Niatnya bukan sebenar tetapi bersifat hipotesis. Sudah semestinya terdapat had kepada apa yang mahkamah boleh buat untuk melengkapkan sesuatu statut tetapi ini tidak mustahil dan boleh dilakukan setakat had-had tertentu.

Rukun Elak Mudharat

Daripada gambaran yang baru diberi bolehlah dilihat yang tugas mentafsir statut member peluang kepada hakim memberikan pendapat mereka tentang social. Jadi pandangan mereka sudah tentu tidak akan sentiasa mendapat penerimaaan sejagat. Tetapi hakim-hakim akan berada dalam keadaan selamat sekiranya mereka menggunakan rukun elak mudharat atau dikenali juga sebagai kaedah kes Heydon. Kaedah ini mengajak kita memerhatikan keadaan common law (iaitu kedudukan undang-undang) sebelum Akta itu dan mudarat yang statut itu ingin perbaiki. Akta itu sepatutnya ditafsirkan sebagai menyekat mudharat dan memberikan remedy. Kegunaan praktis kaedah ini bergantung setakat had-had tertentu kepada cara mahkamah boleh bertindak untuk menentukan apakah kemudharatan yang sepatutnya diatasi oleh Akta itu.

Kaedah Harafiah

Walaupun diterima yang perkataan mempunyai keanjalan dalam maknanya tetapi kaedah umumnya masih menghendaki para hakim terikat dengan perkataan sesuatu statut apabila perkataan –perkataan ini dengan jelas perlu diikut dalam situasi yang dihadapkan ke mahkamah. Perkataan mesti digunakan tanpa melakukan apa-apa penambahan atau pengurangan. Lebih tepat lagi, kaedah umumnya ialah mahkamah tidak boleh memperluaskan statut kepada kes yang bukan dalam lingkungan istilahnya. Namun ia mungkin berada dalam ruang tujuan statut itu (casus omissus). Mahkamah juga tidak boleh menghadkan statut itu dengan mengecualikan sesuatu kes yang secara nyata termasuk di bawahnya walaupun mahkamah beranggapan sebaliknya. (Tidak terdapat nama khusus yang diterima untuk menamakan keadaan ini, tetapi ia mungkin boleh digelar casus male inclusus).

Lord Diplock seterusnya menyatakan yang prinsip ini terpakai walaupun ada alasan untuk menganggap yang jika Parlimen menjangkakan situasi di mahkamah itu, ia akan mengubahsuaikan perkataan-perkataannya. “Jika inilah kesnya maka Parlimenlah yang sepatutnya membuat perubahan kepada undang-undang itu seperti dinyatakan dalam Akta dan bukan Hakim.” Jadi Mahkamah tak sepatutnya menggunakan rukun elak mudharat apabila statut adalah “jelas dan tidak kabur”. Mahkamah boleh menggunakan rukun elak mudharat sekiranya statut kabur, tetapi tidak boleh mengada-adakan kekaburan untuk menggunakan kaedah ini. Namun demikian, agak sukar untuk diselaraskan rukun harafiah dengan rukun “konteks”. Kita memahami makna perkataan-perkataan dari konteksnya dan dalam kehidupan sehari-hari konteks meliputi bukan sahaja perkataan lain tetapi keseluruhan situasi kemanusiaan dan social yang terlibat dalam penggunaan perkataan-perkataan itu.

Tafsiran untuk Mengelakkan Keadaan Tidak Munasabah “Rukun Keemasan”

Tafsiran yang digambarkan oleh kes Factories Act, mahkamah kadangkala mentafsir statut secara yang boleh memberikan kesan yang munasabah walaupun ini bermakna yang mahkamah telah menyimpang daripada makna prima facie perkataan itu. Kaedah yang menyatakan bahawa suatu statut boleh ditafsirkan untuk mengelakkan ketidakmunasabahan digelar dengan mudah sebagai “rukun keemasan” Ia mempunyai had dan nampaknya terpakai hanya dalam tiga (3) keadaan.

Dalam keadaan pertama, kaedah ini membenarkan mahkamah memilih makna yang munasabah daripada makna yang tidak masuk akal apabila kedua-duanya boleh diterima dari segi linguistik. Walaupun makna yang tidak munsabah itu lebih nyata dan biasa, ini tidak akan diambilkira. Lord Reid:

Apabila suatu peruntukan statut ditafsir dan membawa akibat yang memeranjatkan dan tidak adil, maka mahkamah akan didorong mencari tafsiran lain yang lebih adil.”

Dalam suatu keadaan yang lain, Lord Reid telah memberi penekanan yang lebih tentang perkara ini.

Hanya apabila perkataan-perkataannya tidak boleh langsung ditafsirkan untuk member makna yang selaras dengan tujuan peruntukan itu dasn mengelakkan satu akibat yang tidak munasabah, barulah perkataan-perkataan enakmen mesti terpakai.

Pemakaian rukun keemasan tidak bertentangan dengan rukun harafiah asalkan akibat tidak munasabah yang terjadi sekiranya statut itu dipakai sebegitu, diterima sebagai sesuatu kekaburan dalam statut itu.

Namun demikian mahkamah kadangkala bertindak menggunakan prinsip kedua yang dinyatakan oleh Professor Cross seperti berikut:

“Hakim boleh memberi makna kepada sesuatu perkataan yang beliau rasakan perlu tersirat oleh perkataan-perkataan yang telah ada dalam statut itu dan beliau mempunyai kuasa yang terhad untuk menambah, mengubah atau tidak mempedulikan perkataan-perkataan statutory untuk mengelakkan sesuatu peruntukan daripada menjadi tidak difahami, aneh atau tidak munasabah, tidak berfungsi atau tidak sealiran dengan keseluruhan statut.”

Berdasarkan prinsip ini, hakim-hakim kadangkala membetulkan suatu statut yang telah dengan bodohnya menggunakan perkataan “dan” apabila sebenaranya ia inginkan perkataan “atau” atau sebaliknya. Walaubagaimanapun, hujah yang kuat perlu diberi sebelum mahkamah dapat campurtangan dalam suatu statut.

Prinsip ketiga boleh dilihat sebagai pemakaian prinsip kedua tetapi lebih elok jika dinyatakan berkenaannya dengan sendiri. Dalam mentafsir statut, berbagai-bagai anggapan boleh dipakai semuanya berbentuk menghadkan dan negatif. Anggapan inilah yang menjadi latar belakang prinsip undang-undang dan daripada sudut inilah Akta dilihat dan berpandukan inilah diandaikan Parlimen gunakan untuk membuat perundangan tanpa menyatakannya dengan jelas. Sesetengah-sesetengahny mengandungi fahaman tradisi tentang keadilan seperti kaedah yang menyatakan bahawa suatu statut dianggap tidak retrospektif (kecuali dalam hal-hal acara).

 [Glanville Williams dalam bukunya, Mempelajari Undang- Undang (terjemahan: Johan Shamsuddin Sabaruddin dan Talat Mahmood), ILBS Kuala Lumpur, hlm 115 -132].
Kaedah Hukum Syarak
 
Keadaan ini juga bersesuaian dengan satu lagi kaedah fiqh yang berbunyi-
الاصل في الكلام الحقيقه
Hukum asal pada sesuatu ucapan itu dikira maknanya yang hakiki”
Kalimah al-haqiqah menurut bahasa bermaksud hak terhadap sesuatu apabila ia tetap. Menurut pengertian isitilah pula ialah makna asli yang diberikan kepada sesuatu lafaz ucapan, samada ia menurut istilah percakapan. Adapun kalimah al-majaz pula ialah sebalik kepada pengertian hakikat. Oleh itu, kaedah tersebut membawa maksud dalam sesuatu kalimah atau ucapan itu seharusnya diertikan pengertiannya yang hakiki atau ertinya yang sebenarnya iaitu erti dan pengertian sebagaimana dikehendaki selaras dengan lafaz kaedah yang bermaksud hak sesuatu ucapan itu ialah dibawa kepaada hakikat.
اذا تعذرالحقيقة يصار المجاز
Apabila sesuatu lafaz sukar diertikan secara hakiki dipindahkan kepada pengertian majazi
الاصل فى الكلام الحقيقة واذا تعذرت الحقيقة يصار المجاز
Asal pada ucapan ialah hakikat dan apabila terdapat keuzuran pada hakikat itu, berpindah kepada pengertian majaz
الاصل فى الالفاظ الحقيقة عند الاطلاق وقد يسرف الا المجاز بالنية
Asal pada lafaz ialah hakikat ketika dalam bentuk mutlak dan kadangkala ia bertukar kepada pengertian majaz dengan sebab niat”
Ini bersesuaian dengan kaedah fiqh yang berbunyi -
الاصل فى الالفاظ الحقيقة عند الاطلاق فلا تحمل علع المجاز الا بدليل
“Asal pada ucapan ialah hakikat ketika keadaan mutlak dan ia tidak boleh dibawa kepada pengertian majaz melainkan dengan dalil”.  
الضرورات تقدر بقدرها
Keadaan darurat ditentukan mengikut kadarnya.
ما أبيح للضرورة يقدر بقدرها
Apa yang dibolehkan kerana kemudharatan itu diukur menurut kadar kemudharatan.
ما احل للضرورة او حاجة يقدر بقدرها ويزول بزوالها
Apa yang dihalalkan sebab darurat atau hajat diukur menurut kadarnya dan hilangnya dengan lenyap darurat.
الحكم المقرر بالضرورة يقدر بقدرها
Hukum yang ditetapkan sebab darurat diukur mengikut kadarnya.
 
 الاضطرار لا يبطل حق الغير
Keadaan terdesak tidak membatalkan hak orang lain
الحاجة لا تحق لاحد أن يأحذ مال غيره
Hajat dan keperluan itu tidak member hak bagi seseorang mengambil harta orang lain.
الحكم يدور مع علته
Hukum itu berkisar bersama illahnya.
ما ثبت بزمان يحكم ببقائه ما لم يقم الدليل على خلافه
Apa yang ditetapkan berdasarkan masa atau semasa dihukum dengan kekalnya begitu selagi tiada dalil menyalahinya.
الأحكام المترتبة على العوائد وتتغيرعندتغيرها
Hukum yang disusun atas dasar kepentingan dan keperluan mengikut keperluan itu dan ia berubah apabila berubahnya keperluan….