Mahkamah Sivil
Kaedah Konteks
iaitu suatu kaedah tafsiran statut dipandu
oleh akal fikiran biasa. Hakim mungkin mencari maksud sesuatu perkataan dalam
kamus atau buku teknikal tetapi maksudnya mungkin dikawal oleh sesuatu konteks
yang tertentu. Kaedah ini yang memerlukan kita berpegang kepada konteks
kagangkala digelar dalam bahasa Latin sebagai Noscitur a sociis yang
telah diterjemahkan oleh Henry Fielding sebagai suatu perkataan boleh diketahui
dengan memerhatikan perkataan-perkataan yang bersama-samanya. Seseorang itu
perlu melihat bukan sahaja keseluruhan bahagian itu tetapi statut itu secara
keseluruhannya dan juga perundangan yang terdahulu yang menyentuh hal
itu.kerana kita mengandaikan apabila Parlimen meluluskan sesuatu Akta, ia
mungkin telah menimbangkan perundangan yang dahulu dan mungkin ingin
menggunakan perkataan yang sama. Tetapi perkataan-perkataan tidak selalunya
mempunyai makna yang konsisten: konteks mungkin menunjukkan perkataan yang sama
mempunyai dua maksud yang berlainan walaupun perkataan itu diulang dalam
bahagian yang sama.
Oleh itu, kaedah yang kini diputuskan oleh
House of Lords ialah semasa mengambilkira Consolidation Act.
“Perkataan-perkataannya jelas dan tidak
mempunyai dua makna maka tidak boleh kita merujuk kepada peruntukan yang sama
dalam statut terdahulu yang telah dimansuhkan oleh Akta gabungan. Juga kita
tidak boleh menganggap apa-apa perbezaan dalam perkataan yang digunakan sebagai
meragukan sedangkan perkataan yang digunakan di dalam Akta gabungan itu sudah
terang dan jelas maknanya.”
Semasa membaca statut tafsir seksyen
hendaklah di cari kerana perkataan yang digunakan mempunyai makna khas dalam
statut itu. Ahli Parlimen mempunyai tabiat yang buruk iaitu tidak memberitahu
(misalnya dalam nota kaki atau nota birai) yang sesuatu perkataan dalam sesuatu
bahagian yang ditakrifkan di tempat lain di dalam statut itu; anda terpaksa mencarinya
sendiri. Di samping bahagian tafsiran dalam statut itu, Interpretation Act 1978
berfungsi sebagai kamus yang boleh memberi makna kepada beberapa perkataan yang
sangat penting yang digunakan di dalam perundangan. Akta ini menerangkan di
antara lain, perkataan jamaknya merangkumi yang singular, dan sebaliknya,
melainkan kalau ada tujuan lain. Melalui Akta ini juga, man (manusia lelaki)
merangkumi woman (wanita).
Tafsiran mengikut dasar “Makna Sampingan”
Apabila mentafsir statut, mahkamah selalu
menyatakan yang mereka ingintahu “tujuan perundangan”. Dalam keadaan sebenar,
sekiranya mahkamah mendapati sukar untuk mengetahui samada situasi tertentu
termasuk dalam lingkungan perkataan dalam statut atau tidak, kemungkinan
situasi ini tidak dijangkan oleh Parlimen….. Disebabkan kesukaran ini maka ada
pihak yang meragui bahawa mahkamah benar-benar ambil berat tentang niat
Parlimen.
“Dalam penafsiran dokumen bertulis
termasuk statut, apa yang mahkamah akan ambilkira ialah bukannya apa yang
sipembuat dokumen itu ingin katakana tetapi maksud apa yang telah mereka
katakana.”
Tetapi ada orang yang berpendapat bahawa
niat Parlimen perlu dilihat sebagai “maksud perkataan yang Parlimen ingin
sampaikan”. Apabila terdapat keraguan, mahkamah perlu meneka apa maksud yang
akan difikirkan oleh Parlimen sekiranya Parlimen diajukan dengan keraguan itu.
Niatnya bukan sebenar tetapi bersifat hipotesis. Sudah semestinya terdapat had
kepada apa yang mahkamah boleh buat untuk melengkapkan sesuatu statut tetapi
ini tidak mustahil dan boleh dilakukan setakat had-had tertentu.
Rukun Elak Mudharat
Daripada gambaran yang baru diberi bolehlah
dilihat yang tugas mentafsir statut member peluang kepada hakim memberikan
pendapat mereka tentang social. Jadi pandangan mereka sudah tentu tidak akan
sentiasa mendapat penerimaaan sejagat. Tetapi hakim-hakim akan berada dalam
keadaan selamat sekiranya mereka menggunakan rukun elak mudharat atau dikenali
juga sebagai kaedah kes Heydon. Kaedah ini mengajak kita memerhatikan keadaan
common law (iaitu kedudukan undang-undang) sebelum Akta itu dan mudarat yang
statut itu ingin perbaiki. Akta itu sepatutnya ditafsirkan sebagai menyekat
mudharat dan memberikan remedy. Kegunaan praktis kaedah ini bergantung setakat
had-had tertentu kepada cara mahkamah boleh bertindak untuk menentukan apakah
kemudharatan yang sepatutnya diatasi oleh Akta itu.
Kaedah Harafiah
Walaupun diterima yang perkataan mempunyai
keanjalan dalam maknanya tetapi kaedah umumnya masih menghendaki para hakim
terikat dengan perkataan sesuatu statut apabila perkataan –perkataan ini dengan
jelas perlu diikut dalam situasi yang dihadapkan ke mahkamah. Perkataan mesti
digunakan tanpa melakukan apa-apa penambahan atau pengurangan. Lebih tepat
lagi, kaedah umumnya ialah mahkamah tidak boleh memperluaskan statut kepada kes
yang bukan dalam lingkungan istilahnya. Namun ia mungkin berada dalam ruang
tujuan statut itu (casus omissus). Mahkamah juga tidak boleh menghadkan
statut itu dengan mengecualikan sesuatu kes yang secara nyata termasuk di
bawahnya walaupun mahkamah beranggapan sebaliknya. (Tidak terdapat nama khusus
yang diterima untuk menamakan keadaan ini, tetapi ia mungkin boleh digelar casus
male inclusus).
Lord Diplock seterusnya menyatakan yang
prinsip ini terpakai walaupun ada alasan untuk menganggap yang jika Parlimen
menjangkakan situasi di mahkamah itu, ia akan mengubahsuaikan
perkataan-perkataannya. “Jika inilah kesnya maka Parlimenlah yang sepatutnya
membuat perubahan kepada undang-undang itu seperti dinyatakan dalam Akta dan
bukan Hakim.” Jadi Mahkamah tak sepatutnya menggunakan rukun elak mudharat
apabila statut adalah “jelas dan tidak kabur”. Mahkamah boleh
menggunakan rukun elak mudharat sekiranya statut kabur, tetapi tidak boleh
mengada-adakan kekaburan untuk menggunakan kaedah ini. Namun demikian, agak
sukar untuk diselaraskan rukun harafiah dengan rukun “konteks”. Kita memahami
makna perkataan-perkataan dari konteksnya dan dalam kehidupan sehari-hari
konteks meliputi bukan sahaja perkataan lain tetapi keseluruhan situasi
kemanusiaan dan social yang terlibat dalam penggunaan perkataan-perkataan itu.
Tafsiran untuk Mengelakkan Keadaan Tidak
Munasabah “Rukun Keemasan”
Tafsiran yang digambarkan oleh kes
Factories Act, mahkamah kadangkala mentafsir statut secara yang boleh
memberikan kesan yang munasabah walaupun ini bermakna yang mahkamah telah
menyimpang daripada makna prima facie perkataan itu. Kaedah yang menyatakan
bahawa suatu statut boleh ditafsirkan untuk mengelakkan ketidakmunasabahan
digelar dengan mudah sebagai “rukun keemasan” Ia mempunyai had dan nampaknya
terpakai hanya dalam tiga (3) keadaan.
Dalam keadaan pertama, kaedah ini
membenarkan mahkamah memilih makna yang munasabah daripada makna yang tidak
masuk akal apabila kedua-duanya boleh diterima dari segi linguistik. Walaupun
makna yang tidak munsabah itu lebih nyata dan biasa, ini tidak akan
diambilkira. Lord Reid:
“Apabila suatu peruntukan statut
ditafsir dan membawa akibat yang memeranjatkan dan tidak adil, maka mahkamah
akan didorong mencari tafsiran lain yang lebih adil.”
Dalam suatu keadaan yang lain, Lord Reid
telah memberi penekanan yang lebih tentang perkara ini.
“Hanya apabila perkataan-perkataannya
tidak boleh langsung ditafsirkan untuk member makna yang selaras dengan tujuan
peruntukan itu dasn mengelakkan satu akibat yang tidak munasabah, barulah
perkataan-perkataan enakmen mesti terpakai.”
Pemakaian rukun keemasan tidak bertentangan
dengan rukun harafiah asalkan akibat tidak munasabah yang terjadi sekiranya
statut itu dipakai sebegitu, diterima sebagai sesuatu kekaburan dalam statut
itu.
Namun demikian mahkamah kadangkala bertindak menggunakan prinsip
kedua yang dinyatakan oleh Professor Cross seperti berikut:
“Hakim boleh memberi makna kepada
sesuatu perkataan yang beliau rasakan perlu tersirat oleh perkataan-perkataan
yang telah ada dalam statut itu dan beliau mempunyai kuasa yang terhad untuk
menambah, mengubah atau tidak mempedulikan perkataan-perkataan statutory untuk
mengelakkan sesuatu peruntukan daripada menjadi tidak difahami, aneh atau tidak
munasabah, tidak berfungsi atau tidak sealiran dengan keseluruhan statut.”
Berdasarkan prinsip ini, hakim-hakim
kadangkala membetulkan suatu statut yang telah dengan bodohnya menggunakan
perkataan “dan” apabila sebenaranya ia inginkan perkataan “atau” atau
sebaliknya. Walaubagaimanapun, hujah yang kuat perlu diberi sebelum mahkamah
dapat campurtangan dalam suatu statut.
Prinsip ketiga boleh dilihat sebagai
pemakaian prinsip kedua tetapi lebih elok jika dinyatakan berkenaannya dengan
sendiri. Dalam mentafsir statut, berbagai-bagai anggapan boleh dipakai semuanya
berbentuk menghadkan dan negatif. Anggapan inilah yang menjadi latar belakang
prinsip undang-undang dan daripada sudut inilah Akta dilihat dan berpandukan
inilah diandaikan Parlimen gunakan untuk membuat perundangan tanpa
menyatakannya dengan jelas. Sesetengah-sesetengahny mengandungi fahaman tradisi
tentang keadilan seperti kaedah yang menyatakan bahawa suatu statut dianggap
tidak retrospektif (kecuali dalam hal-hal acara).
الاصل في الكلام الحقيقه
Hukum asal pada sesuatu
ucapan itu dikira maknanya yang hakiki”
Kalimah
al-haqiqah menurut bahasa bermaksud hak terhadap sesuatu apabila ia tetap.
Menurut pengertian isitilah pula ialah makna asli yang diberikan kepada sesuatu
lafaz ucapan, samada ia menurut istilah percakapan. Adapun kalimah al-majaz
pula ialah sebalik kepada pengertian hakikat. Oleh itu, kaedah tersebut membawa
maksud dalam sesuatu kalimah atau ucapan itu seharusnya diertikan pengertiannya
yang hakiki atau ertinya yang sebenarnya iaitu erti dan pengertian sebagaimana
dikehendaki selaras dengan lafaz kaedah yang bermaksud hak sesuatu ucapan itu
ialah dibawa kepaada hakikat.
اذا تعذرالحقيقة يصار المجاز
Apabila sesuatu lafaz sukar diertikan secara hakiki
dipindahkan kepada pengertian majazi
الاصل فى الكلام الحقيقة واذا تعذرت الحقيقة يصار المجاز
Asal pada ucapan ialah hakikat
dan apabila terdapat keuzuran pada hakikat itu, berpindah kepada pengertian
majaz
الاصل فى الالفاظ الحقيقة عند الاطلاق وقد يسرف الا المجاز
بالنية
Asal pada lafaz ialah hakikat ketika dalam bentuk mutlak
dan kadangkala ia bertukar kepada pengertian majaz dengan sebab niat”
Ini bersesuaian dengan kaedah fiqh yang berbunyi -
الاصل فى الالفاظ الحقيقة عند الاطلاق فلا تحمل علع المجاز
الا بدليل
“Asal pada ucapan ialah
hakikat ketika keadaan mutlak dan ia tidak boleh dibawa kepada pengertian majaz
melainkan dengan dalil”.
الضرورات تقدر بقدرها
Keadaan darurat ditentukan mengikut kadarnya.
ما أبيح للضرورة يقدر بقدرها
Apa yang dibolehkan kerana kemudharatan itu diukur
menurut kadar kemudharatan.
ما احل للضرورة او حاجة يقدر بقدرها ويزول بزوالها
Apa yang dihalalkan sebab darurat atau hajat diukur
menurut kadarnya dan hilangnya dengan lenyap darurat.
الحكم المقرر بالضرورة يقدر بقدرها
Hukum yang ditetapkan sebab darurat diukur mengikut
kadarnya.
Keadaan terdesak tidak membatalkan hak orang lain
الحاجة لا تحق لاحد أن يأحذ مال غيره
Hajat dan keperluan itu tidak member hak bagi seseorang
mengambil harta orang lain.
الحكم يدور مع علته
Hukum itu berkisar bersama illahnya.
ما ثبت بزمان يحكم ببقائه ما لم يقم الدليل على خلافه
Apa yang ditetapkan berdasarkan masa atau
semasa dihukum dengan kekalnya begitu selagi tiada dalil menyalahinya.
الأحكام المترتبة على العوائد
وتتغيرعندتغيرها
Hukum yang disusun atas dasar kepentingan
dan keperluan mengikut keperluan itu dan ia berubah apabila berubahnya
keperluan….
