Takliq

Fakhariah bt Lokman lwn Johari bin Zakariah JH 9 (1) 69,

Plaintif mendakwa Defendan telah tidak memberi nafkah kepadanya selama lebih empat bulan dan Plaintif menuntut cerai ta’liq Defendan mengaku bahawa ia tidak memberi nafkah akan tetapi mengatakan ianya tidak wajib memberi nafkah itu kerana isterinya telah keluar dari rumahnya dan ada pergi belajar tanpa izin di Amerika.

Menurut Mahkamah Ulangbicara Selangor apa yang dilafazkan oleh suami di AAdalam ta’liqnya adalah satu perjanjian yang jelas dan bersyarat. Tidak disebutkan apa-apa syarat bahawa isteri itu berhak mendapat nafkah jika isteri tidak nusyuz. Ta’liq itu dilafazkan oleh suami dan jika ada apa-apa keraguan mengenai kandungannya ta’liq itu hendaklah ditafsirkan berlawanan dengan suami dan berpihak kepada isteri. Atas alasan itu isteri dalam kes tersebut berhak mendapatkan cerai ta’liq itu disabitkan. Selain itu, Pengerusi Mahkamah Ulangbicara juga berpendapat di dalam kes ini Defendan tidak pernah memohon perintah Mahkamah bahawa isterinya Plaintif telah nusyuz. Di atas alasan itu juga Plaintif berhak mendapatkan cerai ta’liknya disabitkan.

Hasnah lwn Borhan Al-Din JH 6 (1) 124,

Plaintif telah memohon kepada Mahkamah untuk mengesahkan lafaz ta’lik yang dilafazkan oleh defenda selepas akadnikah mereka. Defendan telah meninggalkan Plaintif dan tidak memberi nafkah kepada Plaintif. Sepanjang perbicaraan, Defendan tidak hadir. Tuntutan Plaintif dibenarkan selepas Mahkamah mendengar keterangan dua (2) orang saksi Plaintif, berserta sumpah Istidzhar dan Plaintif menyerahkan RM 1 kepada Mahkamah. Plaintif dan Defendan berkahwin pada 1982 berwalikan bapa Plaintif. Lepas bernikah Plaintif dan Defendan tinggal di rumah bapa Plaintif di Kg. Kebakat, Wakaf Bharu, Kelantan. Hakim bicara menyatakan –

"Tugas saya sekarang menentukan isu tersebut dan membuat keputusan. Isu pertama telah dijelaskan dengan sendirinya apabila Plaintif memberi kenyataan dan kemudiannya disokong oleh dua (2) orang saksi iaitu Yaacob Mat Salleh dan Yusuf Bin Awang yang kedua-duanya hadir di majlis perkahwinan Plaintif dan defendan di rumah bapa Plaintif dan kedua-duanya mendengar Defendan ada melafazkan ta’lik di hadapan imam tua mukim Murat selepas akad nikah dijalankan dan Mahkamah terima keterangan kedua-dua saksi.

Sighah ta’lik telah dikemukakan dalam Mahkamah yang berbunyi –

Adalah saya Borhan al-Din bin Mohamad zain Kg. Bercaya, Alor Setar, kedah dengan ini bertaklik iaitu manakala saya tinggalkan isteri saya Hasnah bt Mat Musa selama 4 bulan atau lebih dengan sengaja atau paksa atau saya atau wakil saya tiada memberi nafkah kepadanya selama masa yang tersebut padahal ia taatkan saya atau saya melakukan sebarang mudarat kepada tubuh badannya atau kehormatannya atau harta bendanya kemudian ia mengadu kepada kadi dan manakala sabit aduannya di sisi kadi atau jemaah pengadilan dan ia memberi kepada kadi bagi pihak saya sebanyak $1 maka ketika itu tertalaklah dengan talak khul’i’

Sighah ta’lik ini telah ditandatngani dan cop pendaftar nikah cerai mukim Murat, Tumpat dan ditandatangani sendiri oleh Defendan dan Mahkamah memberi pengiktirafan kehakiman mengikut undang-undang keterangan.

Kenyataan Plaintif dan 2 saksi telah mencukupi bagi saya untuk membuat keputusan akan tetapi bukanlah semudah itu. Pada pandangan saya Defendan bukan sahaja melanggar salah satu syarat ta’lik yang boleh disabitkan mua’lak alaih tetapi lebih dari itu.

Adiba Yasmi lwn Abd Rani JH 7 (1) halaman 44,

Plaintif memohon kepada Mahkamah untuk mengesahkan cerai taklik atas alasan Defendan telan balun pukul Plaintif. Keterangan yang diberikan tidak memuaskan dan Defendan diminta bersumpa menafikan dan tuntutan ditolak.Lafaz taalik berbunyi-

"Saya tidak boleh balun pukul atau menyeksa atau menyakiti isteri saya ..... dengan apa cara sekalipun yang melampaui hukum syarak atau adat. Apabila saya melakukan apa-apa perkara tersebut di atas dan mengadu ia kepada Kadi dan apabila sabit pengaduan itu pada sisi Kadi maka tertalaklah isteri saya.”

Pada 20.08.1986 jam lebih kurang 11.00 malam, Plaintif menyatakan bahawa Defendan telah menampar mukanya dua kali dan kepalanya sekali di rumah mereka, Selepas menampar Defendan mencekik Plaintif kena pada halqum dan Defendan menindih Plaintif sehingga rasa sakit. Plaintif telah mengemukakan surat doktor (PPAT/2325/8/860 yang menyatakan bahawa semasa pemeriksaan, Plaintif didapati kurang bertenaga dan kelihatan pucat. Sakit pada bahagian leher kiri dan kanan. Pesakit tidak dapat menoleh sepenuhnya kiri dan kanan. Tidak dapat tanda-tanda lebam yang dilihar dikulit luar. Pernafasan normal. Xray dada dan leher pada 26.08.1986. No. 8174. Tiadak ada kesan-kesan luar biasa. Peaskit mengalami tekanan jiwa sementara akibat dari rangsangan terhadap tisu lembut badan yang mengalami keadaan luka. Plaintif telah mengemukakan seorang saksi manakala Defendan mengemukakan tiga orang saksi namun demikian Defendan tidak menafikan wujudnya pukulan pada malam itu. Defendan menafikan ada memukul Plaintif sebaliknya menampar muka dan mencekik lehernya sendiri.

Hakim berpendapat keterangan kedua-dua pihak dan saksi masing-masing bercanggah di antara mereka dan Mahkamah perlu menilai berasaskan kepada kekuatan kesaksian. Mengikut hukum syarak, Plaintif harus kemukakan dua orang saksi lelaki atau seorang lelaki beserta dua orang perempuan namun Plaintif hanya kemuka seorang saksi Perempuan. Keterang Plaintif adalah lemah dan begitu juga dalihan Defendan tidak terbukti oleh kerana keterangan saksi perempuan pertama tidak berkaitan dan saksi kedua dan ketiga bercanggah antara satu sama lain.